Filmreeks Dichter bij Onze koloniale erfenis

Op uitnodiging van Beyond Walls, Read My World en het Tropenmuseum laten makers zich inspireren door een thema en een door hen gekozen ‘object’. Door middel van een live performance dragen zij hun reflecties voor waarna zij in intieme setting in gesprek gaan met anderen. De performances zijn vastgelegd op video en vormen een serie shortfilms van poëtische interventies die het thema, de performer, het ‘object’ en de deelnemers dichter bij elkaar brengen.

Thema’s en performers die al voorbijkwamen:

Veerkracht/verzet (resilience) met Joshua Timisela
Voorouders (ancestors) met Manuwi C. Tokai
Thuis-voelen (belonging) met Kevin Groen
Taal (language) met Nisrine Mbarki
 

Je vindt de vier shortfilms van deze performances vanaf 31 augustus op deze pagina. Bekijk de teasers alvast hieronder:

Hoe is het om op school te horen dat je niets kunt? En hoe kun je daarna toch terugveren met de kracht van een kanon? Niet toevallig kiest theatermaker, cabaretier en storyteller Joshua Timisela ervoor om zijn performance te centreren rondom een VOC kanon uit Onze koloniale erfenis.

Middels kunst en humor maakt Joshua thema’s over het koloniale verleden bespreekbaar. Veerkracht, humor en persoonlijke verhalen staan voor hem centraal in zijn reflecties op de Molukse geschiedenis en aanwezigheid in Nederland. Na een turbulente periode gooide Joshua het roer om en studeerde aan de Nederlandse Pop Academie en Theatervormgeving aan de Kunstacademie HKU. Hij acteerde onder meer in diverse telefilms en richt zich nu op zijn soloshows waar hij creativiteit en satire blend tot energieke voorstellingen rondom Molukse verhalen.

Manuwi’s kunst is diep verweven met de Surinaamse Kalinya Terewuyu-nation, waar zij ook toe behoort. Het thema waar zij voor werd uitgenodigd is voorouders. Als kunstenaar richt Manuwi zich op zorg en herstel. Samen met mensen uit haar gemeenschap in zowel Nederland als Suriname heeft zij gezocht naar de meest urgente vraag die gesteld kan worden binnen de context.  Zij kwam niet uit bij een object in Onze koloniale erfenis, maar bij een baby die wordt gemist door de gemeenschap en waarvan het sterke vermoeden bestaat dat het zich in het depot van het museum bevindt. In een indringende performance roept zij op tot teruggave van de baby.

Manuwi: ‘’wanneer je niets te verliezen hebt ontstaat er een vrijheid om vragen te stellen en de moed om ze eerlijk te beantwoorden. We zijn voorbij de schaarste, de afkeer en de schoonheid en onze enige bescheiden wens is de waarheid. We worden uitgenodigd om over onze voorouders te spreken en we hebben de uitnodiging aangenomen. ‘’

Toelichting vanuit het Tropenmuseum: Op zaterdag 8 oktober 2022 heeft kunstenaar Manuwi C. Tokai een performance gehouden in het Tropenmuseum bij de tentoonstelling Onze koloniale erfenis. […] Bij deze voordracht stonden voorouders centraal. Vanuit dat perspectief vroeg Manuwi C. Tokai aandacht voor een baby in het museumdepot, waarvan zij het vermoeden heeft dat deze uit de Surinaamse Kalinya Terewuyu gemeenschap komt. Ook heeft zij gevraagd dat de baby aan de gemeenschap overgedragen wordt. Inhoudelijk directeur van het Tropenmuseum, Wayne Modest: “Een belangrijk verzoek, op een belangrijk moment.”

Lees de volledige reactie van het Tropenmuseum op het verzoek op 8 oktober 2022 hier: Tropenmuseum: belangrijk verzoek op belangrijk moment

Wat betekent “thuis” als je continu als de ander wordt gezien?

Voor zijn performance in Onze koloniale erfenis heeft Kevin zich laten inspireren door het thema “belonging’’ en het videowerk van Bibi Fadlalla. Zijn performance vindt plaats bij de installatie gemaakt van vilt van kunstenaar Gladys Paulus.

Kevin Groen is een artiest en gedragsverandering expert die de confrontatie opzoekt met ongemakkelijke thema’s. Als geadopteerde Zuid-Koreaanse jongen is identiteit altijd een belangrijk vraagstuk geweest. Tegenwoordig gebruikt hij zijn stem en vaardigheden om zijn cliënten te helpen, en publiek te confronteren met vooroordelen waarvan je nog niet eens wist dat je ze had.

Waarom heeft Nisrine Mbarki altijd een dubbel gevoel gehad bij het museum? Wat kleeft aan de stenen van dat monumentale gebouw? Voor haar performance heeft Nisrine zich laten inspireren door het thema taal. Daarbij gaat ze in op een landkaart en het museumgebouw maar uiteindelijk gaat haar veelomvattende gedicht over hoe de doorwerking van het kolonialisme in vele levens van vandaag.

Nisrine Mbarki is schrijver, poëet, columnist en vertaalt poëzie van Arabisch en Engels naar Nederlands. Haar eigen poëziedebuut kwam begin 2022 uit en werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs.