Between Wallpaper and Wall: zelfportetten van Hélène Amouzou
Stil vanachter een boeket ontmoeten een paar ogen onze ogen. Het is één van de acht zelfportetten van een vrouw op een bijna lege zolder. Ze zijn een visueel dagboek van haar lange onzekere zoektocht naar asiel en een nieuwe plek die een thuis kan worden.
Licht valt binnen via een raam op zolder. Het vangt de patronen op het gescheurde behang en een boeket bloemen dat op tafel staat. Alle details worden uitgelicht maar niet de vrouw die stil vanachter de bloemen staart.
Haar gezicht is als een silhouet afgebeeld, als een vage geestverschijning. De ogen in de achtergrond ontmoeten de onze. Deze vrouw is Hélène Amouzou - de fotografe die zichzelf portretteert.
Hélène Amouzou (Togo, 1969) maakte tussen 2007-2011 een aantal fotoseries met zelfportretten.
Ze beschouwt deze zelfportretten als een visueel dagboek over de eenzaamheid, droefenis en vermoeidheid die zij ervoer tijdens haar twee decennia durende zoektocht naar asiel.
"When I discovered the attic, I allowed myself to dream a little."
"[...] In this isolated space, I finally had the opportunity to escape a little and to get back in touch with myself."